host family.
Blijf op de hoogte en volg Rowan
11 Juli 2014 | Kenia, Nyeri
"my house is small. there is no mansion for a millionaire but there is room for love and there is room for friends. that is all i care about."
zo werden wij vrijdag ontvangen in ons gastgezin. we werden opgehaald door Mary, de vrouw des huizes. ze woont op het complex waar wij ook overnachten in een klein stenen huis samen met haar man Ruben en hun adoptiedochter Zena. zelf hebben ze twee kinderen, maar deze studeren beide in Nairobi en wonen dus niet meer thuis. helaas voor mij, hun dochter studeert namelijk rechten dus had graag met haar willen praten over hoe die studie hier is en het recht in het algemeen.
Mary en Ruben zijn beide docenten. Ruben gepensioneerd, Mary nog steeds docente engels en wiskunde op de basisschool van ons complex. ze bracht ons naar haar huis, maar moest zelf weer terug naar haar les. er was verder niemand thuis dus Joyce en ik moesten ons vermaken met opgenomen marathons van Amerikaanse series. we hadden Mary gevraagd of we een les van haar konden bijwonen. eind van de middag zou ze een les hebben waar wij bij konden zijn, maar ze belde ons niet om te komen want uiteindelijk werd het toch een andere les. ofcourse, het is Afrika. hier gaat niets zoals gepland.
Joyce en ik zaten helemaal in de serie toen ineens Ruben binnenkwam. Mary had ons hier niet op voorbereid dus Joyce en ik schrokken nogal dat er ineens een vreemde in het huis kwam. maar nadat hij zich had voorgesteld, bleek het een hele aardige man en hebben we leuke gesprekken met hem gevoerd over hoe Mary en hij bij elkaar zijn gekomen, trouwen in Kenia, en nog veel meer.
toen Mary klaar was met werken nam ze ons mee naar de stad om de boodschappen te halen voor het avondeten. wij zijn de gasten, dus wij mochten kiezen. Keniaanse pannekoeken met groenten en voor mij lekker vis! we hebben met haar nog wat gedronken in een restaurantje en een beetje kennis met haar gemaakt.
eenmaal terug in het huis was ook Zena er. Zena is een wees. haar ouders zijn overleden toen ze klein was. haar zus woont in Mombasa en haar zusje zit in een childrens home. Mary en Ruben hebben haar in huis genomen. doordat er een aantal jaar geleden Deense meisjes bij hun hebben gewoond voor een maand, kon Zena naar de high school. zij hebben dit namelijk al die jaren voor haar gefinancieerd.
samen met Zena en Ruben speelden we een kaartspel om ons geheugen te testen. de kinderen spelen het hier ook op school. daarna was het tijd om lekker te gaan slapen. Joyce, Zena en ik sliepen met z'n drieeen op een kamer. omdat het een erg koude dag was, zeker voor de Afrikanen die hier met 25 graden al in een winterjas lopen, had Mary zes dekens voor ons op het bed gelegd en onze bedden voor we gingen slapen gestreken zodat ze lekker warm waren.
zo werden wij vrijdag ontvangen in ons gastgezin. we werden opgehaald door Mary, de vrouw des huizes. ze woont op het complex waar wij ook overnachten in een klein stenen huis samen met haar man Ruben en hun adoptiedochter Zena. zelf hebben ze twee kinderen, maar deze studeren beide in Nairobi en wonen dus niet meer thuis. helaas voor mij, hun dochter studeert namelijk rechten dus had graag met haar willen praten over hoe die studie hier is en het recht in het algemeen.
Mary en Ruben zijn beide docenten. Ruben gepensioneerd, Mary nog steeds docente engels en wiskunde op de basisschool van ons complex. ze bracht ons naar haar huis, maar moest zelf weer terug naar haar les. er was verder niemand thuis dus Joyce en ik moesten ons vermaken met opgenomen marathons van Amerikaanse series. we hadden Mary gevraagd of we een les van haar konden bijwonen. eind van de middag zou ze een les hebben waar wij bij konden zijn, maar ze belde ons niet om te komen want uiteindelijk werd het toch een andere les. ofcourse, het is Afrika. hier gaat niets zoals gepland.
Joyce en ik zaten helemaal in de serie toen ineens Ruben binnenkwam. Mary had ons hier niet op voorbereid dus Joyce en ik schrokken nogal dat er ineens een vreemde in het huis kwam. maar nadat hij zich had voorgesteld, bleek het een hele aardige man en hebben we leuke gesprekken met hem gevoerd over hoe Mary en hij bij elkaar zijn gekomen, trouwen in Kenia, en nog veel meer.
toen Mary klaar was met werken nam ze ons mee naar de stad om de boodschappen te halen voor het avondeten. wij zijn de gasten, dus wij mochten kiezen. Keniaanse pannekoeken met groenten en voor mij lekker vis! we hebben met haar nog wat gedronken in een restaurantje en een beetje kennis met haar gemaakt.
eenmaal terug in het huis was ook Zena er. Zena is een wees. haar ouders zijn overleden toen ze klein was. haar zus woont in Mombasa en haar zusje zit in een childrens home. Mary en Ruben hebben haar in huis genomen. doordat er een aantal jaar geleden Deense meisjes bij hun hebben gewoond voor een maand, kon Zena naar de high school. zij hebben dit namelijk al die jaren voor haar gefinancieerd.
samen met Zena en Ruben speelden we een kaartspel om ons geheugen te testen. de kinderen spelen het hier ook op school. daarna was het tijd om lekker te gaan slapen. Joyce, Zena en ik sliepen met z'n drieeen op een kamer. omdat het een erg koude dag was, zeker voor de Afrikanen die hier met 25 graden al in een winterjas lopen, had Mary zes dekens voor ons op het bed gelegd en onze bedden voor we gingen slapen gestreken zodat ze lekker warm waren.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
