winkelen.

vandaag was het tijd om al het extra geld eens goed te besteden. samen met Aidan, Rose en Rachel kreeg ik de eer om alles te mogen kopen. eerst brachten we een bezoekje aan de bank omdat zoveel geld niet in één keer opgenomen kon worden. na wat rond bellen met de Keniaanse en Nederlandse bank was het gelukt.

we kochten een gasfornuis, een oven, een koelkast, een waterkoker, lampen, een pannenset, een messenset, schoonmaakspullen, tandenborstels, zeeppompjes, borden, kopjes, bestek en was emmers. daarna gingen we langs een soort meubelboulevard. allemaal kleine houten hutjes met daaromheen zelfgemaakte meubels of frames. bij de eerste winkel konden we niks geschikt vinden. de stoffen deden me te veel denken aan een bejaardentehuis haha. bij de volgende winkel konden ze de meubels ook naar wens maken. ze lieten een boekje zien met foto's van meubelstukken die ze al eens gemaakt hadden. daar stond een mooie hoekbank in waar zeker wel tien kinderen op konden zitten. deze hebben we uitgekozen en laten we in Nairobi maken. daar zijn de stoffen kwalitatief beter en goedkoper. ook hebben we er hockers bij besteld die multifunctioneel gebruikt kunnen worden. verder komen er nog plastic hoezen voor kinderen die bedplassen, handdoeken, boekenkasten, bureau's, zitzakken en een vloerkleed.

dit alles kan allemaal gekocht worden van het geld dat wij als groep boven het sponsorgeld hebben opgehaald. fantastisch! morgen zullen we de spullen die al gekocht zijn overhandigen aan de directrice van het weeshuis. de andere spullen zullen Rose en Rachel regelen in Nairobi en komen later.

's middags hadden we nog even tijd om naar de stad te gaan zodat we wat drinken konden kopen voor de reis naar Samburu die we overmorgen zullen maken.

Mary had Aidan, Ellen, Martin, Joyce en mij uitgenodigd om bij haar te komen eten. ze had heerlijk uitgebreid voor ons gekookt. Ellen had haar gitaar meegenomen zodat ze samen met Zena kon zingen. eerst durfde ze niet zo goed omdat ze nog nooit voor iemand had gezongen, maar daarna kwam ze los en zong ze prachtig.

ze zong ook het liedje 'count on me' van Bruno Mars. bij mij kwam toen het besef dat zo'n meisje eigenlijk helemaal niemand heeft waar ze op kan rekenen of naar wie ze even toe kan als ze ergens mee zit. gelukkig had ik lieve Erik om me op te vangen, maar zij kan dat niet even. ook haar toekomst is een groot vraagteken, universiteit is hartstikke duur. ik hoop echt vanuit het diepst van m'n hart dat ze goed terecht komt.