into town.

weer een fysieke dag op de school. tijd voor de betonvloer! de cementmolen stond klaar en we moesten zelf het cement maken. ik was voor het water, de anderen voor zand, stenen of cementpoeder. helaas viel de cementmolen na een tijd uit door oververhitting waardoor we maar vast het tweede lokaal zijn gaan afgraven die de groep na ons zal gaan afmaken. het schiet er echt al op en we hebben allemaal de motivatie om ons lokaal af te krijgen voor we weggaan.

's middags ging ik samen met de boys op pad met een hele boodschappenlijst. doordat ik geen vlees eet, krijg ik alleen maar kool en rijst binnen waardoor ik een vitamine tekort heb met extreme haaruitval tot gevolg. vervangende producten zijn dus hard nodig. we zijn met z'n allen over een grote, met riet overdekte fruitmarkt gelopen waar we de meest rare vruchten en fruitsoorten tegenkwamen. allemaal overheerlijk, puur natuur.

in de stad krijg je veel impressies van hoe Kenia is. de kloof tussen arm en rijk was al duidelijk, maar hier komt dat nog eens binnen. je ziet lijmsnuivende en alcohol drinkende kinderen. als je de supermarkt uitloopt staan er mensen te bedelen hen ook wat te geven en soms zie je mensen met een lichamelijke beperking die aan hun lot overgelaten worden. de zorg is niet zo goed geregeld als in Nederland en is voor de Kenianen onwijs duur. we zagen een vrouw die alleen bovenbenen had, maar die kruipend over de grond ging om vooruit te komen in plaats van een rolstoel en een man met maar één been die zelf een kunstbeen van stokken en ijzer had gemaakt in plaats van de kunstbenen die bijna echt lijken.

terug op school hebben we met z'n allen gezongen en de meisjes zongen prachtig mee.